Οι 10 πιο ενδιαφέροντες ιαπωνικοί θρύλοι

Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν πολλοί μύθοι και παραδόσεις, που προέρχονται από την ευρεία ποικιλία των πολιτισμών που υπήρξαν (και εξακολουθούν να είναι) σε όλη την ιστορία. Μία από τις μυθολογίες που συναρπάζει συχνά τον δυτικό κόσμο είναι ο Ιάπωνας, ο οποίος δημιουργεί μεγάλο ενδιαφέρον και έχει γίνει δημοφιλής με την πάροδο του χρόνου.

Είναι πολλαπλά τους ιαπωνικούς μύθους και τους μύθους μέσω των οποίων οι αρχαίοι κάτοικοι του νησιού προσπάθησαν να δώσουν μια εξήγηση στον κόσμο που τους περιβάλλει και που συνεχίζουν να αποτελούν το αντικείμενο έμπνευσης για πολλούς συγγραφείς και καλλιτέχνες.

Γι 'αυτό σε αυτό το άρθρο θα κάνουμε μια σύντομη συλλογή από δέκα ιαπωνικούς θρύλους, σύντομες ή πιο σύνθετες, απόδειξη του πολιτιστικού πλούτου αυτής της περιοχής της Ασίας . Αυτά μας επιτρέπουν να δούμε την παραδοσιακή προοπτική του Ιαπωνικού λαού σε θέματα τόσο διαφορετικά όσο η αγάπη ή η προέλευση στοιχείων της φύσης ή της γεωγραφίας της επικράτειάς τους.

• Σχετικό άρθρο: "10 σύντομοι μεξικανοί θρύλοι βασισμένοι στη λαογραφία"

Μια επιλογή από τους πιο δημοφιλείς ιαπωνικούς θρύλους

Στη συνέχεια, σας αφήνουμε με μια σύντομη συλλογή από δέκα γνωστούς και σχετικούς ιαπωνικούς θρύλους, που μας εξηγούν από την ιαπωνική λαογραφία το λόγο για την ύπαρξη στοιχείων φύσης ή ιστορίες αγάπης ή τρόμου που βασίζονται σε θεούς, πλάσματα και πνεύματα τυπικά τη μυθολογία του

1. Ο κόπτης μπαμπού και η πριγκίπισσα του φεγγαριού

Μία από τις πιο γνωστές μυθολογικές μορφές της Ιαπωνίας είναι ο Kaguya-hime, στον οποίο υπάρχουν πολυάριθμοι μύθοι. Ανάμεσά τους βλέπουμε πώς μερικοί από τους θρύλους της αναφέρονται σε μερικά από τα σημαντικότερα γεωγραφικά στοιχεία του νησιού, όπως το Όρος Fuji. Ένας από αυτούς είναι ο ακόλουθος, ο οποίος περιλαμβάνει επίσης αναφορές στον λόγο της ομίχλης που καλύπτει αυτό το βουνό (στην πραγματικότητα ένα ηφαίστειο που εξακολουθεί να δείχνει κάποια δραστηριότητα).

Σύμφωνα με το μύθο υπήρχε κάποτε ένα ταπεινό παλιό ζευγάρι που ποτέ δεν ήταν σε θέση να έχει παιδιά παρά το ότι το θέλει βαθιά. Για να ζήσουν, το ζευγάρι εξαρτάται από τη συλλογή του μπαμπού και τη χρήση του για να κάνει διαφορετικά άρθρα . Μια νύχτα, ο γέρος πήγε στο δάσος για να κόψει και να μαζέψει μπαμπού, αλλά ξαφνικά παρατήρησε ότι ένα από τα δείγματα που είχε κόψει έβγαινε στο φως του φεγγαριού. Αφού εξέτασε το στέλεχος, βρήκε μέσα του ένα μικρό κορίτσι, μερικά εκατοστά σε μέγεθος.

Δεδομένου ότι η σύζυγός του και ποτέ δεν είχε τη δυνατότητα να έχει παιδιά, ο άντρας την πήρε στο σπίτι του, όπου το ζευγάρι θα του δώσει το όνομα της Kaguya και θα αποφασίσει να την αυξήσει ως κόρη του. Επιπλέον, ο κλάδος από τον οποίο είχε αφήσει το κορίτσι τελικά άρχισε να παράγει χρυσό και πολύτιμους λίθους, καθιστώντας την οικογένεια πλούσια.

Το κορίτσι μεγάλωσε με το πέρασμα του χρόνου και έγινε όμορφη γυναίκα. Η ομορφιά της θα ήταν τέτοια που θα άρχιζε να έχει πολλούς μύστες, αλλά αρνήθηκε να παντρευτεί. Τα νέα για την ομορφιά της έφθασαν στα αυτιά του αυτοκράτορα , ο οποίος τον ενθουσιασμένος του ζήτησε να έρθει στην παρουσία του, στον οποίο ο Kaguya-hime αρνήθηκε. Πριν από την άρνηση, ο αυτοκράτορας θα έρθει αυτοπροσώπως να την επισκεφτεί, να ερωτευτεί γρήγορα με αυτήν και να προσποιηθεί ότι την πήρε μαζί του στο κάστρο του, στο οποίο και η νεαρή γυναίκα θα αρνηθεί. Από τότε ο αυτοκράτορας θα συνεχίσει να διατηρεί την επικοινωνία με τον Kaguya-hime μέσω πολυάριθμων επιστολών.

Μια μέρα, η νεαρή γυναίκα μίλησε με τον υιοθετούμενο πατέρα της για το λόγο της άρνησης της, καθώς και για το λόγο που κάθε βράδυ πέρασε ώρες κοιτάζοντας τον ουρανό: ήρθε από τη Σελήνη, το σπίτι της, της οποίας ήταν πριγκίπισσα και στην οποία Ήμουν έτοιμος να επιστρέψω σε σύντομο χρονικό διάστημα. Τραυματίες, οι γονείς είπαν στον αυτοκράτορα, ο οποίος έστειλε φύλακες για να προσπαθήσει να αποτρέψει την επιστροφή της γυναίκας στο φεγγάρι.

Παρά τα μέτρα ασφαλείας, μια νύχτα πανσέληνο ένα σύννεφο κατέβηκε από τη Σελήνη με πρόθεση να το πάρει. Πριν φύγετε ξανά στο σπίτι σας, ωστόσο, Η Kaguya-hime είπε αντίο στους γονείς της και άφησε πίσω της μια ερωτική επιστολή για τον αυτοκράτορα , μαζί με ένα μπουκάλι στο οποίο άφησε στο δεύτερο το ελιξίριο της αιώνιας ζωής. Το γράμμα και το μπουκάλι δόθηκαν στον αυτοκράτορα, ο οποίος αποφάσισε να τα πάρει στο ψηλότερο βουνό και να δημιουργήσει φωτιά. Εκεί, όταν βγήκε η Σελήνη, ο αυτοκράτορας έριξε το γράμμα και το ελιξίριο στην πυρκαγιά, δημιουργώντας έναν καπνό που θα ανέβαινε στον τόπο όπου είχε απομείνει ο αγαπημένος του. Αυτό το βουνό είναι το Όρος Fuji-yama, και ακόμη και σήμερα μπορούμε να δούμε στη σύνοδο κορυφής του καπνού από την πυρκαγιά του αυτοκράτορα.

• Ίσως σας ενδιαφέρει: "10 Ιρλανδοί θρύλοι γεμάτοι μυθολογία και λαογραφία"

2. Το κόκκινο νήμα του πεπρωμένου

Ένας από τους πιο γνωστούς θρύλους του λαού της Ιαπωνίας είναι αυτός που μας λέει για το κόκκινο νήμα του πεπρωμένου, το οποίο ξεκινάει από το μικρό μας δάχτυλο (το οποίο αρδεύεται από την ίδια αρτηρία με το μεσαίο δάκτυλο, κάτι που κατέληξε να συνδέει το πρώτο με η μετάδοση των συναισθημάτων) να συνδέεται με εκείνη ενός άλλου προσώπου στο οποίο είμαστε προορισμένοι να γνωρίζουμε, διατηρώντας έναν βαθύ δεσμό μαζί τους. Αυτοί είναι θρύλοι που συνήθως μιλούν για αγάπες που είναι προδιάθεση να συμβούν . Αν και υπάρχουν περισσότεροι από ένας μύθοι με βάση αυτή την έννοια, ο πιο διάσημος είναι αυτός που ακολουθεί.

Ο θρύλος λέει ότι πριν από πολλά χρόνια ένας αυτοκράτορας έλαβε την είδηση ​​ότι υπήρχε στο βασίλειό του μια ισχυρή μάγισσα ικανή να δει το κόκκινο νήμα του πεπρωμένου. Ο αυτοκράτορας της διέταξε να έρθει μπροστά από την παρουσία του, ζητώντας του να τον βοηθήσει να βρει εκείνον που θα έπρεπε να είναι σύζυγός του.

Ο μάγισσας αποδέχτηκε και άρχισε να ακολουθεί το νήμα, παίρνοντας και τα δύο σε μια αγορά. Εκεί, η μαγεία θα σταματούσε μπροστά από έναν Πλευβέα , έναν φτωχό αγρότη που πωλούσε προϊόντα στην αγορά με το μωρό της στην αγκαλιά της. Στη συνέχεια, η μάγισσα είπε στον αυτοκράτορα ότι τελείωσε το νήμα του. Ωστόσο, βλέποντας ότι αντιμετώπιζε έναν αγρότη με μεγάλη φτώχεια, ο αυτοκράτορας σκέφτηκε ότι η μάγισσα κοροϊδεύει και ωθεί τον αγρότη, προκαλώντας το μωρό της να πέσει και μια μεγάλη πληγή στο κεφάλι της. Μετά την παραγγελία της εκτέλεσης της μάγισσας, ο αυτοκράτορας επέστρεψε στο παλάτι.

Πολλά χρόνια αργότερα και καθοδηγούμενος από τους συμβούλους του, ο αυτοκράτορας αποφάσισε να παντρευτεί την κόρη ενός από τους σημαντικότερους στρατηγούς της χώρας, αν και δεν την είδε μέχρι την ημέρα του γάμου. Εκείνη την ημέρα, βλέποντας το πρόσωπό της για πρώτη φορά, ανακάλυψε ότι η μελλοντική της γυναίκα είχε μια ουλή στο κεφάλι της, το αποτέλεσμα μιας πτώσης ως μωρού. Προφανώς: όπως είχε προβλέψει και η μαγεία, η γυναίκα που θα μοιραζόταν τη ζωή της ήταν το μωρό του αγρότη.

3. Sakura και Yohiro

Ένας άλλος από τους πιο γνωστούς θρύλους μας εξηγεί από μια ιστορία αγάπης την προέλευση και την ανθοφορία του Ένα από τα πιο όμορφα και εμβληματικά δέντρα της Ιαπωνίας: το κερασιά . Η ιστορία είναι η ακόλουθη.

Ο θρύλος λέει ότι εδώ και πολύ καιρό, σε μια εποχή μεγάλων πολεμικών συγκρούσεων, υπήρχε ένα δάσος γεμάτο όμορφα δέντρα. Όλοι τους είχαν ένα άφθονο και ανθηρό γυαλί, και έτσι ήταν η ομορφιά και η παρηγοριά τους, που δεν προσέφεραν μάχες για να λάβουν χώρα στο δάσος. Όλοι εκτός από ένα: υπήρχε ένα νεαρό δείγμα που δεν άνθισε ποτέ και κανείς δεν πλησίασε λόγω της ξηρής εμφάνισής του και της φρικιαστικής εμφάνισής του.

Μια μέρα μια νεράιδα, βλέποντας την κατάσταση του δέντρου, μετακινήθηκε και αποφάσισε να τον βοηθήσει: πρότεινε στο δέντρο να ρίξει ένα ξόρκι χάρη στο οποίο θα μπορούσε να νιώσει το ίδιο με την ανθρώπινη καρδιά για είκοσι χρόνια, ελπίζοντας ότι η εμπειρία του συναισθήματος θα τον έκανε να ανθίσει . Επίσης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου θα μπορούσε να γίνει άνθρωπος κατά βούληση. Ωστόσο, αν μετά από αυτά τα χρόνια δεν μπορούσε να ανακάμψει και να ανθίσει, θα πεθάνει.

Αφού δέχτηκε το ξόρκι και έλαβε την ικανότητα να αισθάνεται και να μεταμορφώνεται, το δέντρο άρχισε να εισέρχεται στον κόσμο των ανδρών. Αυτό που βρήκε ήταν ο πόλεμος και ο θάνατος, κάτι που τον έκανε να τον αποφεύγει για μεγάλες περιόδους. Τα χρόνια πέρασαν και το δέντρο έχασε την ελπίδα. Ωστόσο, μια μέρα όταν έγινε άνθρωπος, το δέντρο βρέθηκε σε ένα ρεύμα σε μια όμορφη νεαρή γυναίκα, που τον αντιμετώπισε με μεγάλη ευγένεια. Ήταν για τη Sakura, με ποιον Αφού βοήθησε να φέρει νερό στο σπίτι της, πέρασε μια μακρά συνομιλία για την κατάσταση του πολέμου και τον κόσμο.

Όταν το κορίτσι ρώτησε το όνομά της, το δέντρο κατάφερε να φλυαρία Yohiro (ελπίδα). Εμφανίστηκαν καθημερινά, δημιουργήθηκε μια βαθιά φιλία. Αυτή η φιλία θα τελείωνε σιγά σιγά βαθύτερα, μέχρι να γίνει αγάπη. Ο Yohiro αποφάσισε να πει στην Sakura πώς αισθάνθηκε γι 'αυτήν, μαζί με το γεγονός ότι ήταν ένα δέντρο που σκόπευε να πεθάνει. Η νεαρή κοπέλα έπεσε σιωπηλή.

Όταν δεν ήταν πολύ πριν περάσουν τα είκοσι χρόνια του ξόρκι, ο Yohiro έγινε ξανά ένα δέντρο. Αλλά αν και δεν το περίμενα, Η Sakura έφτασε και τον άγγιξε, λέγοντάς του ότι τον αγάπησε επίσης . Σε αυτό η νεράιδα εμφανίστηκε πάλι, προσφέροντας στους νέους Sakura δύο επιλογές: να παραμείνουν ανθρώπινες ή να συγχωνευθούν με το δέντρο. Η Sakura επέλεξε να συγχωνευθεί για πάντα με τον Yohiro, κάτι που έδωσε τα άνθη του δέντρου: το κερασιά. Από εκείνη τη στιγμή η αγάπη σας μπορεί να δει κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας του κερασιού.

4. Ο θρύλος του Yuki Onna

Το Yuki-Onna είναι ένα yokai ή πνεύμα, θηλυκής μορφής, που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια των νυχτών του χιονιού να τροφοδοτήσουν τη ζωτική ενέργεια αυτών που χάνουν στην επικράτειά τους και να τα μετατρέψουν σε κατεψυγμένα αγάλματα . Αυτή η ύπαρξη είναι μέρος πολλών θρύλων, που αντιπροσωπεύουν το θάνατο με κατάψυξη. Μεταξύ αυτών, ένα από τα πιο σημαντικά είναι αυτό που ακολουθεί.

Ο θρύλος λέει ότι μια μέρα δύο ξαπλωτές και ξυλουργοί, Mosaku και Minokichi, επέστρεφαν από το δάσος όταν βυθίστηκαν σε μια χιονοθύελλα. Και οι δύο, δάσκαλοι και μαθητές αντίστοιχα, κατέφυγαν σε καμπίνα και σύντομα μετά τον ύπνο.

Εντούτοις, εκείνη τη στιγμή μια έκρηξη άνοιξε την πόρτα με βίαιο τρόπο, εισερχόμενος μαζί της μια γυναίκα ντυμένη με λευκό που, πλησιάζοντας στον κύριο Mosaku, απορρόφησε την ζωτική της ενέργεια και τον πάγωσε, κάτι που τον σκότωσε επί τόπου. Ο νεαρός Μινωκότσι ήταν παράλυτος, αλλά βλέποντας τη νεολαία του Yuki-Onna αποφάσισε να τον συγχωρήσει σε αντάλλαγμα για ποτέ να αποκαλύψει τι συνέβη , οπότε θα τον σκότωσε. Ο νεαρός άνδρας συμφώνησε.

Ένα χρόνο αργότερα, ο Μίνωικιτς συναντήθηκε και αργότερα παντρεύτηκε μια νεαρή γυναίκα με την ονομασία O-Yuki, με την οποία είχε παιδιά και ευτυχισμένη σχέση. Μια μέρα ο νεαρός αποφάσισε να πει στη γυναίκα του τι είχε βιώσει. Εκείνη τη στιγμή ο O-Yuki μεταμορφώθηκε, ανακαλύπτοντας τον εαυτό του ως Yuki-Onna και έτοιμος να σκοτώσει τον Minokichi μετά την εναλλαγή αυτού του συμφώνου. Ωστόσο, την τελευταία στιγμή αποφάσισε να τον συγχωρήσει όταν τον θεωρούσε καλό πατέρα , και αφού άφησε τα παιδιά του στη φροντίδα του Minokichi, έφυγε από το σπίτι για να μην επιστρέψει ποτέ.

5. Shita-kiri Suzume: το σπουργίτι της κοπιασμένης γλώσσας

Μερικοί αρχαίοι ιαπωνικοί θρύλοι έχουν τη μορφή ενός μύθου που μας δείχνει την τιμή της απληστίας και της αρετής της καλοσύνης και της μετριοπάθειας. Ένας από αυτούς είναι ο μύθος του σπουργίτι της κοπιασμένης γλώσσας.

Αυτή η ιστορία μας λέει πώς ένας ευγενής και καλοπροαίρετος γέρος πήγε στο δάσος για να κόψει ξύλο, για να βρει ένα τραυματισμένο σπουργίτι. Ο γέρος πήρε κρίμα για το πουλί, λαμβάνοντας το ζώο στο σπίτι του για να το φροντίσει και να το τροφοδοτήσετε. Η γυναίκα του γέρου, μια άπληστη και άπληστη κυρία, δεν τον στήριξε, αλλά αυτό δεν τον σταμάτησε. Μια μέρα, όταν ο γέρος έπρεπε να επιστρέψει στο δάσος, η γυναίκα άφησε μόνο το τραυματισμένο πουλί, το οποίο βρήκε αραβόσιτο που κατέληξε να τρώγεται. Όταν επέστρεψε, βλέποντας ότι το είχε τελειώσει, έγινε θυμωμένος και έκοψε τη γλώσσα του σπουργίτι πριν τον απελάσει από το σπίτι.

Αργότερα, όταν ο παλιός ξυλογλύπας επέστρεψε και ανακάλυψε τι είχε συμβεί, τον πήγαινε ψάχνοντας. Στο δάσος και με τη βοήθεια ορισμένων σπουργίτων, ο γέρος βρήκε το πανδοχείο των σπουργίτων , όπου ήταν ευπρόσδεκτος και θα μπορούσε να πει γεια σε εκείνον που είχε σώσει. Όταν έλεγε αντίο, τα σπουργίτια του έδωσαν την επιλογή ως δώρο ευγνωμοσύνης ανάμεσα σε δύο καλάθια, ένα μεγάλο και ένα μικρό.

Ο γέρος επέλεξε το μικρό, για να ανακαλύψει μια φορά στο σπίτι που έκρυψε ένα θησαυρό μεγάλης αξίας. Η σύζυγός του, αφού γνώριζε την ιστορία και ότι υπήρχε ένα άλλο καλάθι, πήγε στο πανδοχείο και ζήτησε το άλλο καλάθι για εκείνη. Τον έδωσαν με την προειδοποίηση ότι δεν το άνοιξε μέχρι να φτάσει στο σπίτι . Παρ 'όλα αυτά ο γέρος τους αγνόησε, ανοίγοντας το καλάθι στο βουνό. Αυτό προκάλεσε ότι αυτό που είδε στο εσωτερικό της ήταν διαφορετικά τέρατα, κάτι που τη φοβίζει με τέτοιο τρόπο ώστε να σκοντάψει και να πέσει κάτω από το βουνό.

6. Amemasu και το τσουνάμι

Η Ιαπωνία βρίσκεται σε μια περιοχή που, λόγω της γεωλογικής της κατάστασης και από την αρχαιότητα, τιμωρείται συχνά από πολυάριθμες φυσικές καταστροφές όπως σεισμούς ή τσουνάμι. Με αυτή την έννοια μπορούμε επίσης να βρούμε μύθους και θρύλους που προσπαθούν να εξηγήσουν γιατί αυτά τα φαινόμενα. Ένα παράδειγμα βρίσκεται στο μύθο του Amemasu, το οποίο προσπαθεί να εξηγήσει γιατί τα τσουνάμι.

Ο θρύλος το έχει στην αρχαιότητα υπήρχε ένα γιγάντιο γιόκα (ένας όρος που αναφέρεται σε ένα σύνολο υπερφυσικών πνευμάτων μεγάλης δύναμης που συνθέτουν μεγάλο μέρος της Ιαπωνικής μυθολογίας) με τη μορφή φάλαινας που ονομάζεται Amemasu, το οποίο κατοικούσε στη λίμνη Mashu με τέτοιο τρόπο ώστε το τεράστιο σώμα του να εμποδίζει τη διέλευση των υδάτων του Ειρηνικού Ωκεανού.

Μια μέρα, ένα μικρό ελαφρύ πλησίασε τη λίμνη για να σβήσει τη δίψα του. Εκείνη τη στιγμή ο γιγαντιαίος γιόκα πήδηξε για να φάει το ελάφι, καταπιέζοντάς το στην πράξη. Το μικρό ελάφι, μέσα στο Αμμάνου, φώναξε. Φώναξε με τέτοιο τρόπο ώστε τα δάκρυα του, με εξαιρετική καθαρότητα, Διάτρησαν το στομάχι του θηρίου με τέτοια δύναμη ώστε άνοιξε μια τρύπα στα κόπρανα του Αμέμασου , σκοτώνοντας τον, αφήνοντας το ελάφι να πάει.

Ο θάνατος του γιόκα έβλεπε ένα πουλί που πέρασε από την περιοχή, που θα έτρεχε στα διάφορα χωριά για να προειδοποιήσει για τον κίνδυνο ότι ο θάνατος της ύπαρξης έπρεπε να είναι το σώμα του που επιβράδυνε τα νερά του ωκεανού. Ωστόσο, Με εξαίρεση το Ainu, που κατέφυγε σε υψηλά εδάφη, οι περισσότεροι κάτοικοι του νησιού ήταν περίεργοι και πήγαν στη λίμνη για να δουν τι συνέβη.

Μόλις εκεί και βλέποντας το τεράστιο σώμα του γιόκα αποφάσισε να το φάει χωρίς κανένα σεβασμό. Αλλά αυτό είχε σοβαρές συνέπειες: αφού καταβροχθίστηκε το σώμα του Αμέμασου είχε εξαφανιστεί αυτό που εμπόδισε τα νερά του Ειρηνικού, τα οποία ταυτόχρονα τα περιορισμένα νερά πλημμύρισαν την περιοχή και σκότωσαν όλους εκείνους που ήταν παρόντες .

Αυτό θα προκαλούσε το πρώτο τσουνάμι, το οποίο θα άφηνε μόνο το Ainu ζωντανό, ο οποίος παρακολούθησε τις προειδοποιήσεις του πουλιού. Λέγεται ότι μετά από αυτό, τα υπόλοιπα τσουνάμι που καταστρέφουν την Ιαπωνία προκαλούνται από την οργή του πνεύματος πριν από τα εγκλήματα που απευθύνονται στα θαλάσσια ζώα.

7. Teke-teke

Ένας αστικός θρύλος της τρομοκρατίας βασισμένος στη σύγχρονη εποχή, μας λέει η ιστορία του Teke-teke πώς μια ντροπαλή νεαρή γυναίκα που μεταμορφώθηκε σε ένα πνεύμα που συνεχίζει να διατρέχει τους σιδηροδρομικούς σταθμούς της χώρας .

Ο θρύλος λέει πώς ένα ντροπαλό και εύθραυστο νεαρό κορίτσι ήταν το θύμα του σχολικού εκφοβισμού. Η νεαρή γυναίκα έλαβε συνεχείς εξευτελίσεις και ταραχές, χωρίς να μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Μια μέρα, η νεαρή γυναίκα απορροφήθηκε στις σκέψεις της και περίμενε να επιστρέψει το τρένο όταν κάποιοι από τους βασανιστές της την έβλεπαν.

Πήραν ένα τζιτζίκι από το δρόμο, το ρίχνοντας στην πλάτη τους. Όταν το ζώο άρχισε να τραγουδάει στην πλάτη της, το κορίτσι φοβήθηκε και έπεσε στα ίχνη , με τέτοιο τρόπο ώστε να περάσει μόνο ένα τραίνο: η κοπέλα πέθανε, χωρίζοντάς τα δύο από το τρένο.

Από εκεί και πέρα ​​λέγεται ότι κατά τη διάρκεια των νυχτών είναι δυνατό να βλέπει κανείς το ανώτερο μέρος του σώματός της να σέρνει με τα νύχια της, αναζητώντας το άλλο μισό της με απεγνωσμένο και θυμωμένο τρόπο. Αν βρει κάποιον, ρωτάει πού είναι τα πόδια του και μερικές φορές τα επιτίθεται με τα νύχια του (να πάρει άλλους ανθρώπους στα κομμάτια και ακόμη και να τους σκοτώσει και να τα μετατρέψει σε πλάσματα σαν κι αυτήν).

8. Yamaya no Orochi

Οι ιαπωνικοί θρύλοι συχνά περιλαμβάνουν την παρουσία διαφόρων θεών Shinto, καθώς και μεγάλες πράξεις και την απόκτηση θησαυρών. Ένα παράδειγμα αυτών είναι ο θρύλος του δράκου Yamaya no Orochi .

Ο θρύλος μας λέει πως στην αρχή του χρόνου η ανθρωπότητα ζούσε στην ίδια γη με θεότητες και θηρία, έχοντας ισορροπήσει και βοηθώντας ο ένας τον άλλον. Ωστόσο, Ήρθε μια εποχή που ο θεός Ιζαναγκί έρχεται σε σύγκρουση με τη γυναίκα του Ιζαναμί , κάτι που κατέστρεψε την ισορροπία για πάντα.

Στο πλαίσιο του πολέμου μεταξύ των δύο θεών, το κακό εμφανίστηκε σε πολλές θεότητες, ενώ οι κόσμοι και οι δράκοι ήρθαν στον κόσμο (ο τελευταίος γεννήθηκε από τη βλάστηση που είχε απορροφήσει το αίμα των θεών). Μεταξύ αυτών των τελευταίων όντων προέκυψε ένας από τους ισχυρότερους δράκους, Yamata no Orochi, ο οποίος είχε οκτώ κεφάλια και ουρές . Το πλάσμα απαίτησε στους ανθρώπους των αποίκων του Izumo τη θυσία οκτώ κοριτσιών κάθε νύχτα πανσέληνος, μία φορά το μήνα.

Οι πολίτες εκπληρώνουν τη θυσία, μένοντας σιγά-σιγά χωρίς κορίτσια. Ο ηγέτης της Izumo είχε μια κόρη, Kushinada, που στην ηλικία των δεκαέξι είδε πώς θυσιάστηκαν οι τελευταίες κορίτσια. Θα ήταν επόμενη. Αλλά μια μέρα ο θεός Susanowo ήρθε στο Izumo και ερωτεύτηκε την Kushinada. Ο θεός υποσχέθηκε να καταστρέψει το Yamata no Orochi εάν σε αντάλλαγμα του δόθηκε το χέρι της νέας γυναίκας, κάτι στο οποίο ο βασιλιάς γρήγορα συμφώνησε.

Όταν ήρθε η νύχτα όταν η Kushinada επρόκειτο να θυσιάσει, η Susanowo συγκαλύφθηκε ως υπάλληλος και διασκεύασε τον δράκο με οκτώ βαρέλια λικέρ πριν ξεκινήσει το συμπόσιο στο οποίο θα έμενε η νεαρή γυναίκα. Ο δράκος έπινε, κάθε κεφάλι ενός βαρελιού, μέχρι να μεθυσθεί και να κοιμηθεί. Μετά από αυτό, ο θεός Susanowo προχώρησε να κόψει τα κεφάλια και τις ουρές στο ύφος, καθώς και τα εντόσθιά τους. Ανάμεσα στα υπολείμματα εξήγαγε το σπαθί Κουσαναγί δεν Τσούρουγκ, τον καθρέφτη του Γιατά Καγκάμι και το μενταγιόν Γιασάκανι Μαγκατάμα, τους τρεις αυτοκρατορικούς θησαυρούς της Ιαπωνίας.

9. Ο ψαράς και η χελώνα

Πολλοί ιαπωνικοί θρύλοι βασίζονται στην προώθηση της καλοσύνης και της αρετής, καθώς επίσης και στην ανάγκη να ακούγονται οι προειδοποιήσεις. Αυτό συμβαίνει με το μύθο του ψαρά και της χελώνας, που είναι επίσης μία από τις παλαιότερες αναφορές για ταξίδια στο χρόνο .

Ο θρύλος μας λέει ότι υπήρξε κάποτε ένας ψαράς που ονομάστηκε Urashima, ο οποίος μία μέρα παρατηρούσε πως στην παραλία κάποια παιδιά βασάνιζαν μια γιγαντιαία χελώνα. Αφού τους αντιμετώπισε και τους πληρώνει κάποια νομίσματα για να μείνουν, βοήθησε το ζώο να επιστρέψει στη θάλασσα. Την επόμενη μέρα, ψάρεμα στη θάλασσα, ο νεαρός ακούει μια φωνή που τον καλεί . Όταν γύρισε είδε ξανά τη χελώνα, που του είπε ότι ήταν υπάλληλος της βασίλισσας των θαλασσών και ότι ήθελε να τον συναντήσει (σε ​​άλλες εκδοχές η ίδια η χελώνα ήταν η κόρη του θεού της θάλασσας).

Το πλάσμα τον έφερε στο παλάτι του δράκου, όπου ο ψαράς ήταν καλά δεκτός και διασκεδασμένος. Έμεινε εκεί για τρεις μέρες, αλλά μετά από αυτό ήθελε να επιστρέψει στο σπίτι επειδή οι γονείς του ήταν παλιοί και ήθελε να τις επισκεφτεί. Πριν από την αναχώρησή του, η θεότητα της θάλασσας του έδωσε ένα κουτί, το οποίο προειδοποίησε ότι ποτέ δεν θα έπρεπε να ανοίξει.

Ο Urashima επέστρεψε στην επιφάνεια και κατευθύνθηκε προς το σπίτι του, αλλά καθώς έφτασε βλέπει ότι οι άνθρωποι ήταν περίεργοι και τα κτίρια ήταν διαφορετικά. Όταν έφτασε στην περίπτωσή του, την βρήκε εντελώς εγκαταλελειμμένη, και αφού έψαχνε για την οικογένειά του, δεν μπορούσε να την βρει. Ζητώντας τους γείτονες, μερικοί πρεσβύτεροι της είπαν ότι σε αυτό το σπίτι ζούσε μια γριά με το γιο της, αλλά πνίγηκε. Αλλά η γυναίκα είχε πεθάνει εδώ και καιρό, πριν γεννηθεί, και με την πάροδο του χρόνου η πόλη είχε αναπτυχθεί. Αν και για την Urashima είχαν περάσει λίγες μέρες, αρκετοί αιώνες είχαν περάσει στον κόσμο .

Ζώντας στο χρόνο του στο παλάτι του Δράκου, ο νεαρός κοίταξε το μικρό κιβώτιο με το οποίο του είχε δώσει η θεότητα της θάλασσας και αποφάσισε να το ανοίξει. Από μέσα του εμφανίστηκε ένα μικρό σύννεφο, το οποίο άρχισε να απομακρύνεται προς τον ορίζοντα. Η Urashima την ακολούθησε στην παραλία, αλλά κάθε φορά ήταν πιο δύσκολο να προχωρήσει και άρχισε να παρατηρεί όλο και περισσότερη αδυναμία. το δέρμα της τσαλακωμένο και ραγισμένο, όπως αυτό ενός ηλικιωμένου ατόμου.Όταν έφτασε στην παραλία, κατάλαβε τελικά ότι αυτό που κρατούσε το κουτί δεν ήταν τίποτα άλλο από τα χρόνια που πέρασαν γι 'αυτόν, ότι μετά το άνοιγμα του επέστρεψαν στο σώμα του. Πέθανε λίγο αργότερα.

10. Ο θρύλος του Τσουκίμι

Ορισμένοι ιαπωνικοί θρύλοι μας λένε την προέλευση ορισμένων εορτασμών και παραδόσεων, όπως ο θρύλος του Tsukimi, ο οποίος εξηγεί την παράδοση της παρατήρησης του φεγγαριού την πρώτη ημέρα του φθινοπώρου .

Ο θρύλος λέει ότι υπήρξε κάποτε ένας παλιός προσκυνητής που βρήκε μια μέρα με πολλά ζώα, όπως ο πίθηκος, η αλεπού ή το κουνέλι. Εξαντλημένος και πεινασμένος, ζήτησε βοήθεια για να πάρει φαγητό. Ενώ η αλεπού κυνηγούσε ένα πουλί και ο μαϊμούς πήρε φρούτα από τα δέντρα, το κουνέλι δεν έλαβε τίποτα που θα μπορούσε να φάει ο άνθρωπος.

Βλέποντας τον γέρο τόσο εξαντλημένο και αδύναμο, το ζώο αποφάσισε να φωτίσει μια φωτιά και να ρίξει τον εαυτό του, προσφέροντας τη δική του σάρκα σαν φαγητό . Πριν από την ευγενή χειρονομία, ο γέρος αποκάλυψε την πραγματική του ταυτότητα: ήταν μια ισχυρή θεότητα, η ενσάρκωση της ίδιας της Λούνας, που αποφάσισε να ανταμείψει τη χειρονομία του κουνελιού, μεταφέροντάς τον στο φεγγάρι μαζί του.

Nuremberg (2000) (Απρίλιος 2024).