Διδασκαλία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες: προσοχή στην ποικιλομορφία
Αρχικά, τα ειδικά σχολεία θεωρούνταν "κουτιά ραπτικής" όπου υπήρχαν φοιτητές πολύ διαφορετικής φύσης που δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν στο κανονικό σχολείο. Έτσι, η χρήση του όρου "ειδικά σχολεία", του οποίου η χροιά συνδέθηκε με μια κατηγορηματική και στάσιμη εννοιολόγηση με ταξινόμηση ή / και διαχωρισμό σκοπό, να χρησιμοποιήσει την έννοια των "ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών" (SEN) έπεσε σε αχρησία.
Το φαινόμενο αυτό κατανοεί τις συνθήκες του μαθητή ως μια δυναμική και διαδραστική μαθησιακή διαδικασία στην οποία το σχολείο πρέπει να προσαρμόσει τις διδασκαλίες στα ατομικά χαρακτηριστικά του μαθητή (ικανότητες, περιορισμούς, ρυθμούς μάθησης κλπ.). Με αυτή την αλλαγή, οι μαθητές με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες καλωσορίζεται στη συνηθισμένη τάξη και ενσωματώνεται στο υπόλοιπο σχολείο προκειμένου να βελτιωθεί η προσωπική και πνευματική τους ανάπτυξη.
- Σχετικό άρθρο: "Μαθησιακές δυσκολίες: ορισμός και προειδοποιητικά σήματα"
Οι Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες
Οι πρώτες συνεισφορές στην εννοιοποίηση των ΕΕΑ δεν έγιναν μέχρι την τελευταία δεκαετία της δεκαετίας του '60, αν και το 1974 η Mary Warnok δημοσίευσε μια έκθεση για την κατάσταση της ειδικής εκπαίδευσης στη Μεγάλη Βρετανία. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την εφαρμογή ορισμένων πρωτοβουλιών στο εκπαιδευτικό σύστημα σε παγκόσμιο επίπεδο, κυρίως:
Η εκπαίδευση και η βελτίωση του διδακτικού προσωπικού
Αυτό έγινε με την έννοια της καθοδήγησης αυτής της ομάδας να αποκτήσει μεγαλύτερο ανταγωνισμό και Ειδικές γνώσεις σχετικά με την έννοια της Ειδικής Αγωγής και τις συνέπειες της εφαρμογής της. Η πρωτοβουλία αποσκοπούσε να παράσχει στην ομάδα καθηγητών μια σειρά επίσημων προσόντων ενός έτους και ένα κίνητρο σε συμπληρωματικό οικονομικό επίπεδο.
Η πρόβλεψη της ειδικής εκπαιδευτικής παρέμβασης
Συγκεκριμένα, σε μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες κάτω των πέντε ετών, η αύξηση του συνόλου των νηπιαγωγείων για παιδιά με πιο έντονες εκπαιδευτικές δυσκολίες.
Η επέκταση του πεδίου δράσης
Πήγε επίσης στην εργασία με φοιτητές με ΕΕΑ μεταξύ δεκαέξι και δεκαεννέα ετών μετά την ολοκλήρωση της υποχρεωτικής σχολικής φοίτησης, προκειμένου να τους προσφέρουν τις αντίστοιχες ενισχύσεις και προσανατολισμούς, προκειμένου να εδραιωθεί μεγαλύτερη κοινωνική και οικονομική ολοκλήρωση στην ενήλικη ζωή.
- Ίσως σας ενδιαφέρει: "Οι 7 πιο σημαντικοί παράγοντες στην ποιότητα της ακαδημαϊκής επίδοσης"
Εκπαιδευτική ένταξη
Η έννοια της "ένταξης", η οποία αρχικά αποτελούσε μια πολύ σημαντική πρόοδο όσον αφορά την προσοχή στην ομάδα των φοιτητών με ΕΕΑ, έχασε στη συνέχεια την αρχική της ουσία. Έτσι, το φαινόμενο αυτό άρχισε να συνδέεται με τον διαχωρισμό και την απομάκρυνση των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες ή κάποιο είδος φυσικής ή ψυχολογικής παρακμής Όσον αφορά τα παιδιά χωρίς αυτά τα χαρακτηριστικά.
Με τον τρόπο αυτό, η διαδικασία ολοκλήρωσης έγινε κατανοητή ως ένας τύπος διαφορικής εκπαίδευσης, όπου το εκπαιδευτικό πρόγραμμα εφαρμόστηκε ξεχωριστά . Το αποτέλεσμα ήταν ξανά και παραδόξως η απομάκρυνση μεταξύ των δύο τάξεων μαθητών.
Σε αντίθεση με τα ανωτέρω, ο όρος "καταχώριση" αντικαθιστά την προηγούμενη, παρέχοντας οριστικά την έννοια που είχε αρχικά προβλεφθεί για την προηγούμενη ονοματολογία. Η ένταξη επιτυγχάνει την αποσύνθεση του ατομικιστικού και ογκωδώς ταξινομικού οράματος για την επίτευξη του πρωταρχικού στόχου του προσφέρουν ποιότητα και ισότιμη εκπαίδευση για όλους τους μαθητές , ανεξάρτητα από το αν έχει έλλειμμα ή περιορισμό.
Προκειμένου να ενοποιηθούν τόσο οι πτυχές που σχετίζονται με το σχολικό περιβάλλον όσο και εκείνες που αντιστοιχούν στον κοινοτικό χώρο σε παγκόσμιο επίπεδο για κάθε μαθητή, αυτή η μεθοδολογική και εννοιολογική αλλαγή γίνεται.
Στη συνεκπαίδευση κάθε μαθητής γίνεται δεκτός και εκτιμημένος για τις ιδιαιτερότητες, τις περιστάσεις και τις ικανότητές του και προσφέρεται εξίσου τις ίδιες ευκαιρίες μάθησης και την απαραίτητη υποστήριξη για την ενίσχυση της ανάπτυξής τους στο υψηλότερο ποιοτικό επίπεδο.
Αυτό το νέο μοντέλο, επομένως, περιορίζεται σε ένα πιο συνεργατικό περιβάλλον, εις βάρος της τυπικότερης ανταγωνιστικότητας της φάσης ολοκλήρωσης.
- Σχετικό άρθρο: "Οι 7 πιο σημαντικοί παράγοντες στην ποιότητα της ακαδημαϊκής επίδοσης"
Αρχές της προσοχής στην ποικιλομορφία
Η προσοχή στην ποικιλομορφία ορίζεται ως ένας νέος τρόπος κατανόησης της εκπαίδευσης, ο οποίος βασίζεται στις αρχές:
Ποιότητα της εκπαίδευσης
Δηλαδή, η εγγύηση να προσφέρει ίσες ευκαιρίες εκπαίδευσης σε όλους τους μαθητές μία φορά υποθέτει την ύπαρξη διαφορετικότητας σε αυτό το συλλογικό , η οποία είναι εγγενής και φυσική στον άνθρωπο.
Η κοινή προσπάθεια
Αναφέρεται Περιβάλλον συνεργασίας και δέσμευσης μεταξύ των κομμάτων που αποτελούν την εκπαιδευτική κοινότητα.
Ο ευρωπαϊκός εκπαιδευτικός χώρος συγκλίνει
Στο πλαίσιο αυτό να καθορίσουν κοινούς στόχους και να συμφωνήσουν στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Σύμφωνα με αυτή τη φιλοσοφία, προτείνεται ο νόμος «Equity in Education», ο οποίος στοχεύει στην παροχή στους φοιτητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μιας σειράς υποστήριξης διαφόρων ειδών για να εξασφαλίσουν μια ποιοτική εκπαιδευτική διαδικασία μάθησης. Οι ενισχύσεις αυτές αφορούν τόσο τους υλικούς όσο και τους προσωπικούς πόρους που παρέχονται στα κέντρα και τις οικογένειες, την εκπόνηση ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων και την ευελιξία σε κάθε ένα από τα στάδια του εκπαιδευτικού συστήματος.
Ο απώτερος στόχος αυτής της πρότασης είναι να δείξει μεγαλύτερη εξατομίκευση στη διαδικασία διδασκαλίας προσαρμοσμένες στις ιδιαιτερότητες κάθε σχολείου.
Παιδαγωγική παρέμβαση στην προσοχή στην ποικιλομορφία
Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της συμμετοχικής εκπαίδευσης και να ακολουθηθούν οι αρχές της προσοχής στην πολυμορφία, από το πεδίο της ψυχοπαιδαγωγικής προτείνονται οι ακόλουθες στρατηγικές που εφαρμόζονται στο πλαίσιο της τάξης:
Εργασίες σε ζεύγη ή μικρές ομάδες
Αυτός ο πόρος έχει το πλεονέκτημα ότι προάγει τόσο την αλληλεπίδραση μεταξύ ίσων όσο και την ανταλλαγή κοινών εμπειριών, καθώς και ότι επιτρέπει τη συμβολή ενός συγκεκριμένου μαθητή για να συμπληρώσει αυτά που προσφέρει ένας άλλος, έτσι ώστε να επιτευχθεί μεγαλύτερος εμπλουτισμός κατά τη διάρκεια της μάθησης .
Πρέπει να ληφθεί υπόψη η πιθανή επίδραση της «επίλυσης του ελλείμματος» που μπορεί να παρουσιάσουν οι πιο περιορισμένοι σπουδαστές σε περίπτωση που η απαίτηση του δασκάλου δεν είναι δίκαιη για όλους τους μαθητές εξίσου.
Εργασία στις γωνίες
Η διαίρεση της τάξης σε διαφορετικούς σταθμούς ή γωνιές μάθησης επιτρέπει μια μεγαλύτερη δυναμική και ενεργό συμμετοχή της μαθησιακής διαδικασίας αφού όλοι οι μαθητές περνούν από όλους τους σταθμούς, οι δραστηριότητες των οποίων πρέπει να διεξαχθούν έχουν προετοιμαστεί επιλεκτικά από τον δάσκαλο Προηγουμένως.
Ευέλικτες ομάδες
Το γεγονός της δημιουργίας διαχωρισμών των τάξεων ανάλογα με τις εκπαιδευτικές ανάγκες, το επίπεδο / ταχύτητα της μάθησης ή τις ιδιαιτερότητες του κάθε μαθητή επιτρέπει μεγαλύτερη χρήση και μεγαλύτερη εξατομίκευση της διδασκαλίας.
Μια αρνητική πτυχή στην εφαρμογή αυτού του πόρου είναι η πιθανή εμφάνιση του Συγκριτική στάση όσον αφορά τα χαρακτηριστικά άλλων συμμαθητών που ανήκουν σε διαφορετική υποομάδα.
Τα εργαστήρια
Στην περίπτωση αυτή, σχηματίζονται οι ομάδες εργασίας με βάση τα ενδιαφέροντα και τις ανησυχίες των μαθητών . Αυτός ο πόρος έχει το πλεονέκτημα ότι είναι ένα κίνητρο για τα παιδιά, αν και πρέπει να διασφαλιστεί ότι σε μια στιγμή η κάθε άλλη, ο καθένας πρέπει να ολοκληρώσει όλα τα εργαστήρια για να εξασφαλίσει μια πληρέστερη εκμάθηση.
Σε αυτή τη μεθοδολογία, ο δάσκαλος λειτουργεί ως οδηγός , η οποία ενθαρρύνει την έκφραση της δημιουργικότητας, της έναρξης και της μεγαλύτερης αυτονομίας της εργασίας.
Βιβλιογραφικές αναφορές:
- Cabrerizo, D. και Rubio Ma J. (2007). Προσοχή στην ποικιλομορφία: Θεωρία και πρακτική. Μαδρίτη: Εκπαίδευση Pearson.
- Marchesi, Α.; Coll, C. and Palacios, J. (1991). Ψυχολογική ανάπτυξη και εκπαίδευση. Μαδρίτη: Συμμαχία.
- Tilstone, C., Florian, L. and Rose, R. (2003). Προώθηση και ανάπτυξη εκπαιδευτικών πρακτικών χωρίς αποκλεισμούς. Μαδρίτη: EOS.
